Ένα αυτοψυχαναλυτικό Post που εμπνεύστηκε η Ηρώ, aka Miss Bella Bamba και που απέφευγα όπως ο διάολος το λιβάνι. Μόλις τις προάλλες, όταν γνώρισα από κοντά την εμπνεύστρια αυτού του "tag", της ομολογούσα ότι δεν έχω τίποτε για να πω ευχαριστώ και ότι μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρω 25 πράγματα/ανθρώπους για να ευχαριστήσω.
Σήμερα ξύπνησα με διάθεση εκμυστήρευσης και αποφάσισα να απαντήσω επιτέλους και να μοιραστώ μαζί σας τα 25 ευχαριστώ μου.
- Ευχαριστώ που είμαι υγιής, αρτιμελής και ικανή για εργασία. Ξέρω ότι ακούγεται λίγο τετριμμένο αλλά η υγεία είναι ίσως το πιο σημαντικό αγαθό στην ζωή μας και αυτό, το οποίο εκτιμούμε - συνήθως- μόνο αφού το χάσουμε.
- Ευχαριστώ τους γονείς μου για εμένα και τα αδέρφια μου. Γιατί αποφασίσανε να φέρουν στον κόσμος 5 παιδιά, γιατί στάθηκαν τυχεροί, να έχουν την οικονομική δυνατότητα να τα αναθρέψουν με τις καλύτερες συνθήκες. Γιατί σε αυτούς οφείλω το κριτικό μου πνεύμα, γιατί η μόρφωση και η καλλιέργεια τους είναι που τους έκανε να μεγαλώσουν έτσι τα παιδιά τους ώστε να αμφισβητούν, να κρίνουν και να κρίνονται.
- Ευχαριστώ πολύ τα αδέρφια μου, που υπάρχουν στην ζωή μου και παρόλο που μερικές φορές θέλω να τα σκοτώσω (και πιθανότατα να με σκοτώσουν και αυτοί) είναι όλοι τους πολύτιμοι για μένα. Και επειδή, δυστυχώς έχω φτάσει στο παρατσάκ να χάσω δύο από αυτούς, ευχαριστώ ιδιαίτερα που είναι ακόμα μαζί μας.
- Ιδιαίτερα ευχαριστώ την αδερφή μου που με "ξεσκάτιζε" όταν ήμουν μικρή. παρόλο που τις κόστιζε η καθυστέρηση στην βραδινή της έξοδο. Επίσης, την ευχαριστώ γιατί μεγαλώνοντας, φρόντισε να πάρει το αίμα της πίσω και μου χάρισε δύο υπέροχα ανίψια, τα οποία με την σειρά μου εγώ ξεσκάτισα όσο μεγάλωναν.
- Ευχαριστώ πολύ την τύχη μου, για όλα όσα έχω ζήσει. Είμαι σίγουρη ότι μου επιφυλάσσει ακόμα περισσότερα, αλλά είμαι ευγνώμων για όλες τις εμπειρίες που απέκτησα σε αυτό το ταξίδι της ζωής.
- Είμαι ευγνώμων για την εμπειρία μου να παίξω στην Επίδαυρο, στο πλευρό γνωστών ηθοποιών. Είμαι ευγνώμων για τις περιοδείες που έκανα όσο δούλευα ως ηθοποιός και ακόμα περισσότερο γιατί κατάφερα να γνωρίσω τόσο σημαντικούς "δασκάλους" του "σανιδιού", όπως την κυρία Άννα Συνοδινού, την κυρία Ζωή Φυτούση, τον πολυαγαπημένο δάσκαλο Βασιλη Ρίτσο, τον πιο μοντέρνο δάσκαλο Φαίδωνα Γεωργίτση, τον αγαπημένο φίλο και συνάδελφο Μπάμπη Αλατζά, ο οποίος έφυγε πρόσφατα, την γλυκύτατη και πολυτάλαντη Γεωργία Καλλέργη, τον "εναλλακτικό" Κωνσταντίνο Κωνσταντόπουλο και πολλούς πολλούς άλλους που μπορεί να μην αναφέρω τώρα αλλά είναι βαθιά χαραγμένη στην καρδιά μου.
- Ευχαριστώ πολύ τις καλές μου φίλες Μαρία, Σάντυ, Φανή και Νατάσα γιατί είναι απλά στην ζωή μου και η κάθε μια την νοστιμίζει με διαφορετικό τρόπο, όπως τα μπαχαρικά νοστιμίζουν το φαγητό μας.
- Ιδιαίτερα ευχαριστώ την φίλη μου Μαρία γιατί μου στέκεται και με καταλαβαίνει και μετά απο τόσα χρόνια είναι εκεί και με στηρίζει. Το έχω ξαναναφέρει. Ήταν εκείνη που πρωτοκάθισα δίπλα της στην σχολή θεάτρου, μαζί φύγαμε απο την σχολή Μαίρης Βογιατζή Τράγκα, μαζί μεταναστεύσαμε στην σχολή Βεάκη, μαζί αποφοιτήσαμε από εκεί, αυτήν ακολούθησα στο Εθνικό ωδείο για να κάνω μαθήματα τραγουδιου (έχει καταπληκτική φωνή για όπερα). Την ευχαριστώ πολύ που απλά υπάρχει στην ζωή μου για να την κάνει καλύτερη. Ακόμα και όταν δεν βρισκόμαστε πια πολύ συχνά. Είναι πάντα στις σκέψεις και στην καρδιά μου.
- Ευχαριστώ για την εμπειρία της αρρώστιας και του θανάτου του πατέρα μου. Ναι καλά διαβάσατε. Ευχαριστώ! Ο πατέρας μου έπεσε στις 2 Ιανουαρίου του 2008 από εγκεφαλικό. Πέφτοντας χτύπησε ένα σπόνδυλο και αναγκάστηκε να μείνει καθηλωμένος στο κρεβάτι. Η κατάσταση του δυστυχώς χειροτέρευε και για μήνες τον βλέπαμε να πηγαίνει από το κακό στο χειρότερο. Δεν μπορώ να σας περιγράψω το πόσο δύσκολο και βαρύ είναι να αναγκάζεσαι να βλέπεις έναν άνθρωπο που αγαπάς να υποφέρει και να μην μπορείς να κάνεις τίποτα. Είναι περιττό να σας πω ότι εννοείται πως τον φροντίζαμε όλο αυτό το διάστημα. Τα ξημερώματα της 2ας Αυγούστου έφυγε, το προηγούμενο βράδυ είχα παρακαλέσει τον θεό ή όποια υπέρτατη δύναμη υπάρχει εκεί έξω να τον απαλλάξει από αυτήν την ταλαιπωρία. Όλη αυτή η εμπειρία ζωής με έκανε πιο δυνατή, πιο ευγνώμων για την ζωή και παρόλο που μου στοίχισε η απώλεια, τώρα, έξι χρόνια μετά μπορώ να λέω ότι είμαι ευγνώμων που το έζησα.
- Ένα ευχαριστώ για όλα τα λάθη της ζωής μου, τα οποία περιλαμβάνουν και λάθος ανθρώπους. Ακόμα και αυτούς ευχαριστώ, γιατί η γνωριμία τους μου δίδαξε να διακρίνω τα διαμάντια ανάμεσα στον βούρκο.
- Ένα ευχαριστώ στον σύντροφο μου, ο οποίος με ανέχεται καθημερινά και είναι δίπλα μου σε ότι κι αν συμβεί. Και πιστέψτε με έχουν συμβεί πολλά.
- Ένα ευχαριστώ στην λογοτεχνία που υπάρχει στην ζωή μου για να με ταξιδεύει.
- Ένα ευχαριστώ στην μουσική που με συντροφεύει στις καθημερινές μου διαδρομές και όχι μόνο.
- Ένα ευχαριστώ στον κινηματογράφο γιατί είναι και θα είναι ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής μου.
- Ένα ευχαριστώ στην Ντόροθυ από τον Μάγο του Οζ γιατί ήταν η πρώτη ταινία που μου δίδαξε τις μεγάλες αλήθειες της ζωής.
- Ένα ευχαριστώ για όλες τις τρικλοποδιές πάνω στις οποίες σκόνταψα γιατί με μάθανε να ξανασηκώνομαι
- Ένα μεγάλο ευχαριστώ στο μικρόβιο της γνώσης που δεν λέει να με εγκαταλείψει και μου δίνει όρεξη να συνεχίζω να μαθαίνω.
- Είμαι ευγνώμων για όλα τα ταξίδια που έχω αξιωθεί να κάνω και εύχομαι να συνεχίσω να ταξιδεύω, να γνωρίζω νέες χώρες και πολιτισμούς.
- Ένα ευχαριστώ στην Ελλάδα, που αν και συνεχίζει να με πληγώνει εγώ συνεχίζω να την αγαπώ με την ελπίδα ότι ίσως μια μέρα τα πράγματα να είναι καλύτερα για όλους.
- Ένα ευχαριστώ στο πείσμα μου γιατί χωρίς αυτό δεν θα είχα καταφέρει τίποτα.
- Κι ένα ευχαριστώ στην παρορμητικότητα μου γιατί χωρίς αυτήν δεν θα είχα δοκιμάσει να κάνω πολλά
- Είμαι ευγνώμων για τα 5 ανίψια που έχω από τα αδέρφια μου, ακόμα κι αν δεν κάνω εγώ ποτέ παιδιά, τα ανίψια μου είναι ευλογία για μένα.
- Ευχαριστώ το θέατρο και την υποκριτική. Χάρη σε αυτά έμαθα να είμαι αληθινή.
- Ευχαριστώ τα σκυλάκια όλα που περάσανε απο την αγκαλιά μου. Μακάρι να είχα μεγαλύτερη αγκαλιά, να χωρούσε ακόμα περισσότερα. Όπως λέει και το γνωμικό, γνώρισα τους ανθρώπους και αγάπησα τα ζώα.... Ειδικά τα σκυλάκια... Είμαι σκυλομάνα , καταλαβαίνετε! Τέλος,
- Ένα μεγάλο ευχαριστώ στην Ηρώ που δημιούργησε αυτό το "tag"
