Πρόσφατα θυμήθηκα πάλι το ταξίδι μας στην Κούβα και είπα να ξεχωρίσω μερικές φωτογραφίες για να μοιραστώ μαζί σας ότι είδαμε από κοντά.
Ξεκινήσαμε το ταξίδι μας από την Αβάνα όπου επισκεφθήκαμε όλα εκείνα τα μέρη που την κάνουν ξεχωριστή, όλα εκείνα τα σημεία που σε κάνουν να την ερωτευθείς, μαθαίνοντας ταυτόχρονα την ιστορία αυτής της μαγευτικής χώρας.
Αυτά είναι τα διάσημα Coco Taxi Που θα σε μεταφέρουν παντού στην Αβάνα
Από το 1995 στην πρόσοψη του υπουργείου Εσωτερικών της Κούβας, στην πλατεία της επανάστασης, υπάρχει το πορτρέτο του Ερνέστο Τσε Γκεβάρα.
Το μέγαρο των Στρατηγών & το μουσείο της πόλης, σκιαγραφεί την ιστορία των πιο καθοριστικών χρόνων της χώρας. Το μουσείο της Επανάστασης, αφηγείται την ιστορία του νησιού από την εποχή της αποικιοκρατίας, δίνοντας ιδιαίτερη βάση στην ιστορία των εξεγέρσεων στην Κούβα.
Μια στάση στο παλιό εργοστάσιο Havana Club για να δούμε πως φτιάχνετε το γνωστό ρούμι από ζαχαροκάλαμα και να πιούμε ένα κοκτέιλ από πορτοκάλι, ρούμι και φρέσκο χυμό ζαχαροκάλαμου. Στο χώρο του εργοστασίου είδαμε παλιά μηχανήματα παρασκευής του Havana Club (ήταν κι ένα γεμάτο μελάσα) αλλά και ακούσαμε αυθεντική κουβανέζικη μουσική.
Στην είσοδο του λιμανιού είναι το κάστρο Μόρο . Eδώ είμαι εγώ μπροστά από τις τάφρους στην είσοδο του κάστρου.
Τα πούρα όπως τα γνωρίζουμε σήμερα κατασκευάστηκαν για πρώτη φορά στην Ισπανία τον 18ο αιώνα με καπνό από την Κούβα. Πάντως το κάπνισμα επιτρέπεται παντού στην Αβάνα και ιδιαίτερη εντύπωση μας έκανε, ότι υπήρχε ένας πολύ μικρός, ξεχωριστός χώρος ειδικά για μη καπνίζοντες στο ξενοδοχείο. Το αντίθετο δηλαδή από ότι συμβαίνει στις υπόλοιπες χώρες.
Η κοιλάδα Βινιάλες στην επαρχία Πινάρ ντελ Ρίο, βρίσκεται 150χλμ. από την Αβάνα και ονομάστηκε έτσι από τους ναυτικούς που είδαν από μακριά τους κάκτους πάνω στους λόφους, Οι λόφοι αυτοί γνωστοί ως μογκότες σχηματίζουν ένα τεράστιο ανάγλυφο που δημιουργήθηκε μετά από διάβρωση του εδάφους από υπόγεια νερά. Το νερό έχει ανοίξει σπηλιές στους αρχαίους αυτούς βράχους.
Δεν ξέρω αν έχετε δει ποτέ φωλιά από τερμίτες, αλλά αυτή είναι μια τεράστια φωλιά που αντικρίσαμε σε μια βόλτα στον κόλπο των χοίρων, στη νότια ακτή της Κούβας.
Στην Αβάνα δεν χορταίνεις να περιπλανιέσαι στο ιστορικό κέντρο.
Το Floridita ήταν το αγαπημένο μπαρ-εστιατόριο του Έρνεστ Χέμινγουεϊ, όπου υπάρχει ακόμα το αγαπημένο του σκαμπό στην άκρη του μπαρ. Αξίζει να πιείτε ένα ντάκιρι, το ποτό που επινόησε ο γνωστός συγγραφέας με τον Κονστάντε Ριμπαλάιγκουα, ιδιοκτήτη του Floridita.
Βγάλτε και μια φωτογραφία με τον "πάπα" Χέμινγουεϊ.
Αν υπάρχει μια εμπειρία που πρέπει να ξεχωρίσω από την Αβάνα, ήταν το φαγητό σε ένα παράνομο εστιατόριο. Ένα εστιατόριο από αυτά που στήνουν εκ των έσω , οι κάτοικοι της Αβάνας. Κάτι μου λέει επίσης, ότι το συγκεκριμένο, παράνομο εστιατόριο, δεν ήταν μόνο εστιατόριο... αν με καταλαβαίνετε. Αν όχι, αφήστε λίγο την φαντασία σας ελεύθερη όπως θα βλέπετε το εσωτερικό των δωματίων του συγκεκριμένου "σπιτιού".
Σε αυτά τα παράνομα εστιατόρια έχετε την ευκαιρία να γευτείτε αυθεντική κουβανέζικη κουζίνα. Μόνο να σας προειδοποιήσω, ότι είναι καυτερή και περιέχει πολύ σκόρδο αλλά και περίεργους συνδυασμούς με μαύρα φασόλια. Εμείς για παράδειγμα φάγαμε αστακομακαρονάδα, με τα μακαρόνια να έχουν βραστεί σε νερό που πριν είχαν βραστεί τα μαύρα φασόλια.
Η μουσική βρίσκεται παντού στην Αβάνα, γεμίζει την καθημερινότητα των ανθρώπων της.
Το Τρινιδάδ είναι μια πολύχρωμη μικρή πόλη, που γνώρισε μεγάλη ευημερία τον 19ο αιώνα χάρη στη ζάχαρη.
Εμείς ανεβήκαμε στην ταράτσα ενός παλιού αρχοντικού, όπου λειτουργούσε ως παρατηρητήριο. Οι πλούσιοι άρχοντες επέβλεπαν από εδώ πάνω τα χωράφια τους και τους σκλάβους τους.
Το 1988 η πόλη ανακηρύχθηκε Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς από την Unesco.
Στην Κούβα υπάρχουν μικρά παντοπωλεία όπου οι πολίτες μπορούν να προμηθεύονται τα βασικά (όπως κρέας, αυγά, τυρί κτλ)
Ο Ερνέστο Γκεβάρα έχει ταφεί στη Σάντα Κλάρα. Το Τσε είναι παρατσούκλι λόγο της αργεντίνικης προφοράς που είχε.
30 χρόνια μετά τον θάνατο του η σωρός του μεταφέρθηκε από την Βολιβία και τοποθετήθηκε σε μαρμάρινο μαυσωλείο στην Σάντα Κλάρα.
Επισκεφτήκαμε επίσης και μικρά νησάκια όπου κατοικούσαν οι ινδιανο-κουβανοί ιθαγενείς. Εκεί μας δόθηκε η ευκαιρία να δούμε από κοντά πως ζούσαν οι ιθαγενείς όταν ο Κολόμβος έφτασε στην Κούβα, Επίσης δοκιμάσαμε ένα τοπικό έδεσμα, κροκόδειλο. Το κρέας του έχει υφή κοτόπουλου και γεύση ψαριού.
Προς το τέλος του ταξιδιού μας πήγαμε στο Βαραδέρο. Την πόλη που έχει μετατραπεί σε ένα τεράστιο τουριστικό θέρετρο.
Κοντά στο Βαραδέρο υπάρχουν πολλά ακατοίκητα νησάκια και μια μέρα την αφιερώσαμε στο να επισκεφτούμε ένα από αυτά, το Κάγιο Λιμπερτάδ, να βουτήξουμε στα νερά της Καραϊβικής για να δούμε τα υπέροχα κοράλλια και τον κοραλλιογενή ύφαλο και να κολυμπήσουμε μαζί με τα δελφίνια. Άκρως τουριστικό μεν, εμπειρία ζωής δε.
Σε σχέση με το "φτωχό" Τρινιδάδ, το Βαρδέρο έχει εμφανώς πιο ευνοημένους κατοίκους, ωστόσο το ποδήλατο αποτελεί βασικό τρόπο μετακίνησης.
Στην πόλη Σιενφουέγκος (ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του Χοσέ Σιενφουέγκος) υπάρχει και το θέατρο Τόμας Τέρι, το οποίο έχει φιλοξενήσει μεταξύ άλλων, τον Ενρίκο Καρούζο και τη Σάρα Μπερνάρ.
Η Κούβα ήταν για μένα όνειρο των παιδικών μου χρόνων και το ταξίδι αυτό εμπειρία ζωής. Σίγουρα υπήρχαν πολλά πράγματα που θα πρέπει να προσέξετε αν την επισκεφτείτε αλλά σίγουρα υπάρχουν και πολλά που αξίζουν να δείτε από κοντά.
Αναρτήσεις
τι ωραιο μερος! μακαρι να το επισκεφτω καποια στιγμη!
ΑπάντησηΔιαγραφή