Μια ταινία για το σαββατοκύριακο | Back to School series - Dangerous Minds



 Σήμερα θα σε πάω πολύ πίσω. Στο 1995, όταν κυκλοφόρησε η ταινία Dangerous Minds (Ασυμβίβαστη Γενιά, όπως μεταφράστηκε στην Ελλάδα).
Πρόκειται για μια αμερικανική βιογραφική, δραματική ταινία σε σκηνοθεσία Τζον Ν. Σμιθ και παραγωγή οι Ντον Σίμσον και Τζέρι Μπρουκχάιμερ. Το σενάριο, που έγραψε ο Ρόναλντ Μπας,είναι βασισμένο στην αυτοβιογραφία My Posse Don't Do Homework της πρώην πεζοναύτη ΛουΑν Τζόνσον, η οποία δέχτηκε μια θέση διδασκαλίας στο Λύκειο Κάρλμοντ στο Μπέλμοντ της Καλιφόρνια το 1989, όπου οι περισσότεροι μαθητές της ήταν Αφροαμερικανοί και ισπανικής καταγωγής.





Η ΛουΑν Τζόνσον, μια συνταξιοδοτημένη πεζοναύτης, κάνει αίτηση για μια θέση διδασκαλίας στο Λύκειο Κάρλμοντ στην Καλιφόρνια και μένει έκπληκτη όταν της προσφέρεται η θέση. Την επόμενη μέρα ξεκινά το πρώτο της μάθημα, ωστόσο βρίσκει τον εαυτό της αντιμέτωπη με μια τάξη σκληρών, αγέλαστων εφήβων, όλοι τους από κατώτερες κοινωνικές τάξεις και μειονεκτικό περιβάλλον, με τους περισσότερους να είναι μέλη συμμοριών που σχετίζονται και με εμπόριο ναρκωτικών, οι οποίοι αρνούνται κατηγορηματικά να συνεργαστούν με τη νέα τους καθηγήτρια. Της δίνουν το παρατσούκλι "λευκό ψωμί" εξαιτίας της εμφάνισής της και της εμφανής έλλειψης εξουσίας που έχει. Την επόμνη μέρα η ΛουΑν επιστρέφει στην τάξη φορώντας δερμάτινο μπουφάν και τους διδάσκει καράτε. Οι μαθητές δείχνουν κάποιο ενδιαφέρον σε τέτοιου είδους δραστηριότητες αλλά επιστρέφουν στην αρχική τους στάση όταν η ΛουΑν προσπαθεί να τους διδάξει το πρόγραμμα σπουδών.

Απελπισμένη να έρθει κοντά στους μαθητές της, η ΛουΑν επινοεί ασκήσεις που διδάσκουν παρόμοιες αρχές με την προβλεπόμενη εργασία αλλά χρησιμοποιώντας θέμετα και γλώσσα που απευθύνεται στους "περπατημένους" μαθητές. Προσπαθεί επίσης να τους παρακινήσει δίνοντας σε όλους το βαθμό Α από την αρχή της χρονιάς, λέγοντάς τους ότι το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να το διατηρήσουν. Με σκοπό να τους εισάγει στην ποίηση, η ΛουΑν χρησιμοποιεί τους στίχους του τραγουδιού "Mr. Tambourine Man" του Μπομπ Ντίλαν για να τους διδάξει το συμβολισμό και τη μεταφορά. Μόλις το καταφέρνει προχωρά στο ποίημα Do not go gentle into that good night του Ντίλαν Τόμας. Ως επιβράβευση η ΛουΑν τους ανταμοίβει με σοκολάτες και ένα ταξίδι σε λούνα παρκ. Οι μέθοδοί της τραβούν την προσοχή του διευθυντή του σχολείου, Τζορτζ Γκράντεϊ και της Κάρλα Νίκολε, οι οποίοι προσπαθούν να την αναγκάσουν να μείνει μέσα στο πρόγραμμα σπουδών.

Αρκετοί μαθητές τραβάνε το ενδιαφέρον της ΛουΑν λόγω των προσωπικών τους προβλημάτων. Η Κάλι Ρόμπερτς είναι μια πανέξυπνη μαθήτρια που διαπρέπει στην αγγλική φιλολογία αλλά φεύγει από το σχολείο στη μέση της χρονιάς όταν μένει έγκυος. Η ΛουΑν την επισκέπτεται στο σπίτι της και προσπαθεί να την πείσει να συνεχίσει το σχολείο. Ο Ραούλ Σανσίρο είναι ένα παιδί με καλές προθέσεις που μπλέκεται όμως συχνά με συμμορίες. Η ΛουΑν προσπαθεί να τον ενθαρρύνει να δώσει έμφαση στα μαθήματά του, επισκέπτοντάς τον στο σπίτι του και γνωρίζοντας την οικογένειά του όπου λέει στους γονείς του πόσο καλός μαθητής είναι. Ο Εμίλιο Ραμίρεζ την προβληματίζει περισσότερο από όλους. Ο ίδιος πιστεύει σε μια δικιά του αίσθητη προσωπικής περηφάνιας, η οποία τον εμποδίζει να ζητήσει βοήθεια. Όταν η ΛουΑν μαθαίνει ότι η ζωή του κινδυνεύει από έναν πρόσφατα αποφυλακισμένο συμμορίτη, προσπαθεί να τον προστατέψει. Τον πείθει να ζητήσει βοήθεια από το διευθυντή αλλά εξαιτίας της σκληρής στάσης του Γκράντεϊ, μένει αβοήθητος την πιο κρίσιμη στιγμή και σκοτώνεται.

Στο τέλος της χρονιάς, η ΛουΑν ανακοινώνει στην τάξη ότι δεν θα συνεχίσει να διδάσκει στο λύκειο. Οι μαθητές της όμως μετά από μια επίδειξη των συναισθημάτων τους αρνούνται να την αφήσουν να φύγει. Συγκινημένη, αποφασίζει να μείνει.




Μια ταινία που θα πρέπει να δουν όλοι, κατά την ταπεινή μου άποψη. Μια ταινία που έμεινε στις καρδιές όλων όσων την είδαμε όταν πρωτοβγήκε. Η Michelle Pfeiffer γνώρισε τεράστια επιτυχία με την χαρακτηριστική της ερμηνεία στην ταινία αυτή. 

Αν και βασισμένη σε αληθινά γεγονότα η ταινία είναι σχεδόν ίδια με την κλασσική "Στον Δάσκαλο μας με Αγάπη". Η σύγκριση είναι μοιραία, η μοναδική διαφορά ότι η καθηγήτρια είναι λευκή. Δεδομένου ότι βασίζεται σε αυτοβιογραφία, έρχεται απλώς να επιβεβαιώσει ότι η κλασσική  κλασσική "Στον Δάσκαλο μας με Αγάπη" ήταν πάρα πολυ μροστά για την εποχή της. 



Διάβασε επίσης:




The KM Projects
Not just another beauty blog

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

*ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ*
Παρακαλώ MHN αφήνετε link για τα blog σας, η κείμενα που παραπέμπουν εμένα η τα μέλη του blog μου να τα επισκεφτούν στα σχόλια, γιατί το βρίσκω άκομψο και δεν θα δημοσιεύονται.
Ευχαριστώ για την κατανόηση.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...